Reklamo ang friend ko na puro kwentuhan daw tas biglang tapos na kaagad ang pinanood naming Harry Potter and the Death Hallows. Agree ako sa kanya pero hindi ako nagrereklamo siguro kasi matagal na akong na-magic nina Harry at J.K. Rowling.
2001 sa sinehan ng Ever Recto ko unang nasilayan si Harry. Cute na cute na ako sa kanya at manghang-mangha ako sa mundong ginagalawan n’ya. kahit minsan “napapa-ha” ako kasi hindi ko maintindihan ang English accent nila. Ang Harry Potter ang unang movie na sinubaybayan ko talaga sa sine. Isa lang ang absent ko d’yan yung Harry Potter and the Goblet of Fire. kaya hindi pa ako masyado aware noon kay Cedric Diggory (Robert Pattinson). Ang kilala ko lang ay Si Prinsipe Cedric ng Cedie, Ang Munting Prinsipe. hehehe
Dark na dark na nga ang tema ng Deathly Hallows at binatang-binata na si Harry (Daniel Radcliffe). Hindi ko na nakikita sa kanya ang cute na batang nagustuhan ko. Pero crush ko pa rin siya hehehe at si Hermione (Emma Watson) lalong gumaganda. Para siyang sina Keira Knightley at Winona Ryder kung tipo ng beauty ang pag-uusapan.
Siguro kung di ko nasundan ang Harry baka mawindang ako sa mga eksena sa pelikula ngayon. Minsan nakakalimutan ko yung huling part kapag napapanood ko yung bago. Pero tama naman yung ibang critic na kaya naman niyang mang -entertain kahit ‘di ka solid na sumusubayba dahil nandoon lagi yung nakakahangang magic at aksyon, na for me ay hindi kataka-taka or lumlabas na pilit. may iba kasing movie iisa-isahin yung pagpapakita ng mga kakaibang nilalang na ‘di mo aalakalain at ‘di nakakatuwang malaman.
Ang pinakagusto ko na segment sa movie ay yung papapakita ng kwento ng deathly hallows. ayos yung mga itsura at pagkakalahad, hindi nakaka-boring at kakaiba. Pero naalala ko na ganito rin ang paraan ng pagkukuwento sa character ni Lucy Liu (O-ren Ishii) ng Kill Bill. Nakakalungkot yung mga part na alam mong ito na ang katapusan at pihado sa second part ng Deathly Hallows iiyak ako.
Wahhh sampung taon akon pinasunod , pinaiyak, pinatawa, at minahika ng Harry Potter. Tapos yung una kong nakasama noong 2001 ay siya ring kasama ko ngayong nanoood.
Note:
Pingback: My Top 12 Pop Awesome Women - aspectos de hitokiriHOSHI
Pingback: Weird things do happen like dreams | kwento't paniniwala ni hitokiriHOSHI
Now, you reminded me…na hindi ko pa pala napapanood ang HP hehehe. Sige na nga, manonood na 🙂
go go go nortehanon…
mas heavy na ito.
mabuhay and salamat sa pagbisita!
maganda si Hermoine. crush ko si Rupert Grin. pero di talaga ako nahumaling sa Harry Potter 🙁 soorry ate. pero binasa ko ‘tong post na ‘to 🙂
pero kung papipiliin ako sa pagitan ng Twilight at Harry Potter, HP ako ^^ haha!
ok lang jec! hahah solid dito ah. mga di maka-twilight. hehehe!
Crush ko yun batang babae dyan
Mahirap lang ispell name ng character nya
Hehe
ako rin nagagandahan ako sa kanya. kung binasa mo ang blog post na ito. hehehe
Hermione ang spelling. chuz! hahahah (mga 5 years kong inaral yan)
ehem
binasa ko ito
tamad lang ako mag cut and paste
hehe
so yun kasama mo sa sine 10 years na kayong prens o mahigit pa?
wehhh? bistado ka na, i-copy -paste ko pa ang blog post mo dito e. hahaha
sakto lang dun, dun ko lang siya nakilala e. nyahahaha
joke!
^Salbehe, dalawa na tayo.
Hindi ako masyadong sold sa hype ng Harry Potter, pero mas gusto ko yung mga pelikula kaysa mga libro. Yun nga lang, medyo inconsistent kasi yung quality ng Harry Potter films kasi iba-iba yung mga directors nila, especially sa mga unang movies na medyo mahirap intindihin kung hindi mo nabasa yung mga libro (na nabasa ko na pala lahat).
Pero Harry Potter pa rin, hands down, kung ikukumpara sa Twilight. Ugh.
tim sa sinabi mo dun ako sa last statement mo agree na agree. though pinapanood ko pa rin naman ang Twilight.
hindi ko na ibabase sa pelikula kundi sa pagkakalahad ng istorya at pagiging imaginative ng writer.
Ako lang ba ang walang pakialam sa Harry Potter? Oh well…
hmmmm
in way, advantage mo yan salbehe kasi hindi ka nagagastusan at di ka rin nabibitin na gaya ko na halos isang dekada na. hehehe