Madalas kong sabihin noon na takot akong yumaman masyado kasi baka pati paglalakad ay ‘di ko na magawa. Ngayon, aba syempre gusto ko yumaman pero ayoko pa rin yung idea na wala akong layang maglakad, alam ko kasing may epekto ito sa lakas, kalusugugan at kasiyahan ko. Ano nga ba ang halaga ng paglalakad o benefits of walking?
Bakit may ayaw sa paglalakad?

Ang mga health and fitness expert na ang nagsasabi na mahalaga ng paglalakad para sa kalusugan. Subalit, bakit nga ba marami ang hindi ito nagagawa o ginagawa? Narito ang ilang posibleng dahilan:
1) ‘Pag naglakad wala daw pambili ng sariling sasakyan.
May mga taong ikinakahiya ang makitang naglalakad. Puwedeng indikasyon kasi iyon na hindi nila afford magkasasakyan. Dagdag pa doon yung pagpansin nila sa kung anong sasabihin ng ibang tao tungkol sa kanila.

Sa experience ko ay halos mga kakilala kong lalaki ang nanunukso sa aking paglalakad. Isa na ang kapit-bahay naming si Kuya R. Sinabi n’ya minsan sa akin, “bakit hindi ka pa kasi bumili ng sasakyan?” Ikinumpara n’ya ako sa kaedaran kong kapit-bahay din namin. Nakabili na kasi ng dalawang sasakyan iyon. Ang sagot ko, “kaya n’ya at ako ay hindi pa. Afford n’ya na may pang-maintenance, ako hindi.” By the way, sa kalsada nakaparada ang mga sasakyan nun. At kami ay may espasyong pang parking. Mema hehehe.
S’yempre gusto kong magkakotse. Pero definitely bibili ako ng sasakyan kung mayroon akong paggagamitan at praktikal. Halimbawa, ba’t ako bibili ng sasakyan kung work from home ako o nagdo-dorm.
Isa pa, alam mo bang ang sasakyan ang isa sa pinaka-most expensive thing na mabibili mo sa iyong buhay. The moment na mailabas mo sasakyan sa shop ay baba agad ang halaga nito. Hanggang ginagamit mo rin ito ay kailangan mong intindihin mga gastos gaya sa repair, insurance, at maintenance. Maganda ang may sasakyan lalo na kung ito ay magagamit sa personal at trabaho o negosyo
2) Kaya naglalakad kasi walang pang-taxi daw.
May mga kakilala ako na nagtataksi o ride-hailing (ex. Grab o Uber) araw-araw. Hindi sila nagdyi-jeep o bus dahil inconvenient sa kanila. Malamang din afford at may budget sila para sa kanilang transporation. Sa ibang tao, ang mga gaya nila ay indikasyon na nga na baka mayaman o mataas ang sahod. Kung palagi namang nagdyi-jeep, bus o train ay sakto lang pera.

Di ba pwedeng sanay at kaya naman mag-public transportation? Di ba pwedeng wais lang sa pera? Malaki rin ang pinagkaiba ng special trip sa ordinary?
May kaibigan ang kuya ko na kapag nakikita akong sumakay sa tricycle o taxi ay manghang-mangha. Minsan sinabi n’ya na himala naka-taxi ako. Kilala na kasi nila ako na talagang araw-araw naglalakad. Nagta-taksi o ride-hailing naman ako kung kinakailangan. Halimbawa, kung kasama ko nanay ko para ipa-checkup, marami akong dala-dalang gamit, o wala na ako masakyan.
3) Weirdo raw ang palaging naglalakad.
May kaklase ako noong high school na palagi raw akong nakikitang naglalakad. Hindi ko alam bakit parang kakaiba iyon para sa kanya. Pero ang conclusion n’ya ay weirdo o geek kasi ako. Talaga ba? Dati nalalabuan ako sa idea na iyon, pero na-realize ko na may point s’ya. Explain ko later kung bakit.
7 Benefits ng paglalakad
Ayon na rin sa mga health expert, para maging healthy dapat ay tamang diet at palaging pag-eehersisyo. At ang isang pinakasimple namang ehersisyo ay paglalakad. May nagsasabi 10,000 steps per day ay ang pinakamainam na gawin. Subalit, base na sa mga pag-aaral ay ‘di naman kailangan ganyan karami. Nakadepende pa rin kasi ‘yan sa factors gaya ng edad at physical na kakayanan ng tao.
Ayon sa isang pinakabagong pag-aaral, 7000 steps lang ay marami ng health benefits. Narito din ang report ng GMA News tungkol dito:
Para mabigyan ka pa kaalaman, narito ang ilang benefits ng walking o paglalakad na dapat mong malaman:
1. Para sa pagbuti ng iyong kalusugan
Ayon sa NHS research, ang ilan sa benepisyo ng paglalakad, partikular na ang 7000 step kada araw ay…
- 47% kabasawan sa kabuaang risk ng pagkamatay (well, kasi nga walking is healthy)
- 38% pagbaba ng risk sa pagkakaroon ng dementia
- 37% kabawasan sa risk ng pagkamatay mula sa cancer,
- 25% pagbab ng risk sa mga cardiovascular disease (ex. heart attack at stroke)
- 22% pagbaba ng risk mula sa depression
- 14% pagbaba ng risk na magkasakit ng type 2 diabetes
Isa pang measurement sa paglalakad ay ibase sa oras. Puwedeng 10 hanggang 30 minutes per day. Ang mahalaga rito ay maging physically active. Pero, syempre, kung mas makakarami ng hakbang kada araw ay mas mabuti.
2. Para sa pag-achieve ng iyong fitness goals.
Isa pang health-related benefit ng paglalakad ay para sa fitness. Ang fitness ay may kinalaman sa pagpapalakas ng iyong physical na kakayahan. Kapag fit ka, mas marami kang magagawa at ma-e-enjoy gaya ng pamamasyal, pagtulong, o adventures.
Ang paglalakad bilang exercise ay nakakatulong sa iyo para maging fit—kasama na ang pagpapalakas ng buto at pag-develop ng muscles. Naobserbahan ko ang kaibahan ng pagiging physically active sa hindi. Nung nag- Mt. Pamitinan ako ay actually halos di mangyari iyon. Nasa paanan pa lang kasi ako ng bundok ay hingal na hingal na ako. Kinakapos ako ng hininga at nagdidilim na rin ang paningin ko. Kung hindi ako inalalayan at in-encourage ng leader namin, ayoko na itutuloy.

Sa journey na ‘yon, doon ko talaga na-realize na hindi ako fit. Nagagawa ko yung simpleng galaw pero yung mag-jogging, hiking, trekking o kahit pag-akyat sa overpass hirap na ako. Ang bata ko pa naman at wala naman akong karamdaman. Ang pangit lang ay ang lifestyle ko. Palagi akong puyat, madalas nakaupo, at bihira mag-exercise.
Iba na nung nag-start na akong magpaka-active. Akala ko last ko ng akyat sa bundok yong sa Mt. Pamitinan. Thank God, hindi! Nakaakyat at lakad pa ako nang malayo sa Banaue Rice Terraces at hiking sa Dingalan, Aurora. It’s so satisfying experience na magagawa pa yung mga ganitong activities. Baka nga rin kung pinag-igi ko siguro ay makaka-join ako sa marathon.
3. Maglakad para ma-inspire at maging creative.
Unpopular lang talaga siguro, pero walking is a way to get inspirations or ideas. Kung may panlaban ako sa sinasabi nilang writer’s block o dry spell sa creativity, isa na roon ang paglalakad.
Kapag nakapaglakad-lakad, nakakapag-reflect at mas mapansin ko ang detalye sa aking paligid. Madalas din ay nakakaisip ako ng ideas sa trabaho, negosyo, life goals at iba pa. Isa pa, ang awareness at observation sa paligid ay keys to be creative.

4. Ang paglalakad ay for self-care at pang-self-awareness.
Kung nakakalakad ay ang nagpapaaalala sa atin na nakatuntong pa rin tayo sa lupa. Ibig sabihin, may kakayahan, kalayaan at maganda pang kalusugan tayong dapat ipagpasalamat. Makakapag-meditate ka at mapapakiramdaman ang iyong pangangatawan. Naka-ilang hakbang ka bago hiningal? Mabigat ba ang iyong katawan kung umaakyat ng overpass o foot bridge?
Sa paglalakad din ay maaari nating mapagtanto na hindi tayo nag-iisa. Kilala mo man o hindi ang iyong nakakasalubong, alam mong may pagkakiba kayo pero may pagkakatulad din. Kapwa kayo may buhay na puno ng saya, lungkot, challenge at blessings. Nakaka-destress pa kung maaliwalas, malawak, mapuno, may tamang ingay ang paligid. Kahit papaano ay makakalma ka.
Isang way din para maibsan ang kalugkutan ang paglalakad. Hindi ko makakalimutan nong time na feel kong down ako, kasama ko yung friend ko na naglalakad sa may breakwater somewhere in Luneta o Intramuros. Parang nililinis ng tubig doon yung pain na nararamdaman ko. Iyong sinag ng araw at energy na ini-exert ko sa paglalakad ay nainitan ang nilalamig kong puso. Naks!
Isa pong point kaya masayang maglakad ay form ito ng pakikipag-bonding. Kapag malungkot ka, ‘wag kang palaging magmukmok sa kuwarto at mag-isa. Kung pipiliin mong maglakad maiisip mo na may handang makinig at sabayan ka sa paglalakbay.
5. Nakakatipid at nakakaipon ka sa paglalakad.
Noong estudyante pa lang ako ay walking ang isa sa aking money-saving trick . Baka nga ito rin dahilan ba’t ang slim ko noon at mataba ang aking alkansya. hohoho!
Additonal Tip: The best time na maglakad ay sa morning, na kung kailan papasikat ang araw o kaya’y papalubog na.
Isa pa’y yung loneliness ay nakakadagdag sa sadness. Ako kahit naglalakad ako mag-isa, hindi ko napi-feel na lonely ako. Bagkus ay mas naiisip ko ang aking kalayaan.

Hi Hoshi. Yami ito, first time ko dito. Sarap pala tumambay dito ha…I can be myself…parang may ibang karakter ano? hihi…daan lang muna ako ha…bising-bisi masyado…di ko pa nauupdate blogroll ko ha…sa susunod… gandang araw!
sure dalaw lang po kayo ulit dito at salamat at nasiyahan po kayo. mabuhay!
Marami talagang benefits ang paglalakad. May nabasa pa nga ako na may iba’t ibang klase ng paglalakad para talaga makabawas ng timbang. May mabilis na biglang babagal, may mabilis lang etc.
parang feel ko gusto mo lumakad papalayo sa pc mo bago mo matapos itong comment mo. hahahah
sige share ko mo sa akin yung lakad na nakakapayat. nang magaya na kaakad, pero wag namang sanang lakad na pasuray-suray yan ha.
gustong-gusto ko maglakad. at tama ka freedom yun freedom.
dito sa baguio uso ang lakaran kasi naman medyo presko naman kaso nitong summer nakakabwisit. mainit. pero lakad mode pa rin ako.
masarap talaga maglakad kahit polluted. yun lang kasi ang exercise ko. hakhak!
tama ka dyan masarap maglakad pag malamig ang panahon. gusto ko maglalakad lalo na bandang november – february.
saka yun nga yan na ang pinakasimpleng exercise na maaari nating magawa every day. makapag-baguio na nga. hehehe
I love walking. True, dun din ako pumayat.. nyahaha.. tara lakad tayo? Im kinda depressed eh.. idadaan ko sa lakad ang pagkainis.. nyahaha..
pakendeng hoshi…
pakendeng talaga. sure na sure!
oo gawain ko na ri yang paglalakad kapag loka-lokahan ako. basta hindi lang ako nagppambahay kasi baka lalong mahalata na loka-loka mode ako. hehehe
tara ate!! let’s walk..umpisahan naten sa enterprise bldg, tapos greenbelt, landmark, glorietta, then SM..haha!!
gandang araw!
hindi ba pwede mula MRT to Landmark na lang, wag na lumabas ng mall . nyhahahaa
ang tawag sa ganyang paranoia ay kris aquino syndrome
hindi naman siguro BOY!(from Malibay) hahaha
i hate boy abunda
hehe
ay ganun? sayang pinapapabati ka pa naman niya.
e hi hi hi hi!
in fairness, iritable rin siya sa local (kasi may international ka rin e) misis mo.
thats why tumitira yung mayayaman sa napakalaking mga subdivision para pwede silang maglakad ng walang iniintinding security reason na mga yan.pero,oo…contained pa rin sila.contained but content siguro.
sa bagay tama ka naman dyan. makapaglakad-lakad nga sa mga mamahaling subdivision. punta ako ng Dasma, Forbes or BF Parañaque kahit taga-QC ako. wala para makapaglakad-lakad lang. hehehe
Pag hindi ka na makalabas for security reasons, magdala ka na ng baril. For security reasons din. Saka babae ka naman, hindi madaling mangatwiran na self-defense lang ang nangyari (kahit hindi). LOL.
ah babae ba ako? wahahahaha
ayoko magdala ng baril kasi baka masyado akong maging confident dito, nasagi lang ako papasabugin ko na ang bao ng ulo niya. lol
wala bang anting-anting, gusto ko yung hindi lang ako tatamaan ng kahit ano. heheh