Kung ‘di siguro nag-speech si Tin Patrimonio before nang screening ng movie ng Gabriela  sa The Block SM North EDSA, hindi ko mahahalata na dubbed ang mga linya n’ya sa film. But nevertheless naipakita naman niya ang kanyang acting at ito ang kanyang first lead role. At bilang first acting vehicle, maganda na ang Gabriela for her especially kung patuloy na maipapalabas sa mga eskwelahan.

Movie review: Gabriela part 1? Click here

For me, ang best part n’ya sa film ay yung fighting scenes n’ya kung saan may hawak s’yang itak o baril. Gamit na gamit ang kanyang pagiging tennis player. Sayang at minimal ‘yong chance na naipakita yung mga ganung eksena at isang beses ko lang din nakita na nakasakay s’ya sa kabayo. Doon pa naman sikat si Gabriela na tinitingnan ko lagi sa Ayala Avenue.

Siguro dala ng pagiging baby face n’ya kaya hindi ako kumbinsido na maging ina-inahan s’ya ni Lucas (BJ Forbes). Though bilang maybahay ni Diego (Carlo Aquino) ay maipapakita ang kanyang caring dito.  Siguro, magandang i-pursue ni Tin yung mga action-drama roles like Angelina Jolie, Jennifer Garner and Angel Locsin bagay sa kanya ito and the same time, bibihira sa Philippine Cinema.

Direction, Cinematography & Editing

Kapansin-pansin ang pagiging madilim ng lighting ng Gabriela nung napanood namin ito sa sinehan. Para itong effect na  dati o luma ang pelikula, which is I don’t think  na ganun talaga ‘yung gusto ni direk Carlo Maceda.  Siguro nasa compatibility sa big screen.

Kung si Direk Carlo ang namuno sa casting, magaling ang kanyang pagkakapili. Kahit ‘yong kay Nene Tamayo (Pinoy Big Brother 1st Winner) part at doon sa bulag na ale ay nakaw-eksena talaga.  Hindi  rin ako nag-expect nang malaki pagdating sa special effects pero nagustuhan ko yung fighting scenes, medyo nasobrahan nga lang sa pagka-slow mo yung ibang part at naging paulit-ulit. Pero ‘di ito gaya ng typical independent film na sinusundan ang mahaba at shaky na paglalakad ng mga tauhan.

Yung pasok ng audio medyo sablay, damang-dama kung saan yung naka-dub at hindi. May part na okay yung pasok ng musical score at meron din wala lang. Alam mo ‘yong biglang kakabog ang dibdib mo dala ng eksena at pasok ng music.

All in all this movie is not that bad, hindi lamang dahil pasintabi na sini-celebrate nito ang ika-250 kaarawan ni Gabriela Silang pero dahil mayroon itong relevance at puwede na. Pinakagusto kong anggulo sa movie ay yung gawing excomunnicado sila Diego at Gabriela. Biruin mong gawing sandata laban sa kanila ang sarili nilang paniniwala at mismong mga taga-simbahan ang nakapag-isip nito.

Bakit ba naging bayani si Gabriela?

Tanong ito ni Red, isa sa kasama kong nanood. Sa akin, walang pagkakaiba si Gabriela at Cory Aquino. Bago sila nakilala bilang heroine ay naging mabuting maybahay sila sa kanilang mga asawa. Noong panahon lalo ni Gabriela, napakabihira para sa isang babae na maging ganun at maglakas -loob na lumaban. Tama, maaaring sa simula ay paghihiganti ang dahilan pero puwede ka namang umatras kung naduduwag ka na pero dahil nandoon na ang determinasyon, sulong lang. At iyon ang iniwang ideya ni Garbriela, hindi porke’t babae ka wala ka ng laban. Go Girl Power!